داروهای تزریقی

محلولهای تزریقی جزو مواد دارویی هستند که دارای ترکیباتی متفاوت بوده و هر کدام از آنها برای بیماری خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. محلولهای تزریقی دارای ترکیبات الکترولیتی، آمینو اسیدی، کربوهیدراتی  و …. می باشند. در طبقه بندی محلول های تزریقی ترکیب شیمیایی و غلظت اسمزی محلول اهمیت دارد و تقسیم بندی آنها بر همین اساس انجام می گیرد.

در حال حاضر خط تولید محلولهای تزریقی شرکت دانش بنیان بایرپل فناور بیش از 12  فرآورده مختلف محلولهای تزریقی تولید می نماید که علاوه بر تامین  بازارهای داخلی  بخشی از آن نیز صادر می گردد.

سولفات منیزیم سولفات منیزیم ماده موثره تی است که نقش مهمی در بدن، تنظیم سیستم عصبی و خون، اثر ضد آریتمی و ضد ایسکمی دارد. این دارو محلولی تزریقی است که برای کمبود منیزیم و پیشگیری و کنترل تشنج در بیماران با پره اکلامپسی شدید (فشار خون بالا در بارداری) مورد استفاده قرار می گیرد.
دکستروز گلوکز یک نوع قند است که برای عملکرد طبیعی بدن به عنوان منبع مهم انرژی ضروری است. تزریق داخل وریدی گلوکز برای بازگرداندن کمای ایجاد شده از افت قند خون است. همچنین به عنوان منبع انرژی یا در زمان کاهش سطح کربوهیدرات مورد استفاده قرار می گیرد.همچنین می تواند برای کاهش فشار مایع مغزی نخاعی یا تورم مغزی بکار برود.
پتاسیم کلراید پتاسیم کلراید به عنوان دارو در درمان و پیشگیری افت پتاسیم خون استفاده می شود. کاهش پتاسیم خون ممکن است در نتیجه استفراغ، اسهال یا داروهای خاص رخ دهد. محلول غلیظ باید قبل از استفاده رقیق شوند.این محلول با تزریق آهسته وریدی یا از راه خوراکی تجویز شود.
سدیم کلراید سدیم کاتیون اصلی مایع خارج سلولی است و عمدتا در کنترل توزیع آب، تعادل مایع و الکترولیتی و فشار اسمزی مایعات بدن نقش دارد. کلرید یا همان آنیون غالب خارج سلولی، عمدتا در وضعیت فیزیولوژیکی کاتیون سدیم در حفظ تعادل اسیدی ، ایزوتونیک و ویژگی الکترووداینامیکی سلولها نقش دارد. . بنابراین، تزریق داخل وریدی کلرید سدیم (0.9٪) به عنوان منبع آب و الکترولیت ها ارزش دارد.
لیدوکائین لیدوکائین وکائین،که به عنوان زایلوکائین و لیگناکائین نیز شناخته می شود، داروئی است که برای بی حسی بافت در نقطه ای خاص (بی حس کننده موضعی) استفاده می شود. همچنین برای درمان تاکیکاردی بطنی و بلوکه کردن عصبی مورد استفاده قرار می گیرد.. لیدوکائین  با ترکیب مقدار کمی آدرنالین (اپی نفرین) موجب افزایش اثر بی حسی جهت جلوگیری از خونریزی و نیز افزایش طول مدت ماندگاری بی حسی می شود. هنگامی که لیدوکائین به صورت تزریقی مورد استفاده قرار بگیرد،  معمولا پس از گذشت چهار دقیقه بی حسی آغاز می شود و تا 30 الی 3 ساعت اثر آن باقی می ماند. ترکیبات لیدوکائین نیز می تواند به طور مستقیم به پوست و یا غشاهای مخاطی اعمال شود تا سبب بی حسی در آن ناحیه شود.